به گزارش خبرگزاری وقایع_ دورود؛ در هوای سرد و نفس گیر این روزها، میادین کارگری مکان تجمع قشری از اقشار ضعیف جامعه است که نان شان به شرایط آب و هوایی گره خورده است.
در سرمای استخوان سوز زمستانی، کارگران با کیسه ای در دست در انتظار کار هستند تا کارفرمایی بیاید و آنها را برای کار فرا بخواند و در روز برای تعداد محدودی از این افراد فرصت کار روزانه یافت می شود.
کارگران فصلی در بهار و تابستان فرصت اشتغال بهتری در جامعه دارند، اما در پاییز و زمستان بویژه با برودت هوا معمولا بیکار هستند و در میدان کارگری علاوه بر انتظار برای صاحب کار چشم به آسمان دوخته و دلهره روزهای بارانی را دارند.
به نظر می رسد این مردان که به اصطلاح “کارگران فصلی” نامیده می شوند، هر صبح با این نگرانی از خواب برمی خیزند که مبادا امروز کاری پیدا نکنند و با سفره خالی شرمنده زن و فرزند خود باشند.
این افراد در روزهای بارانی و سرمای فصل زمستان نه کار دارند که درآمدی داشته باشند، نه بیمه و نه حمایتی، شاید به این دلیل است که صبح زود مانند کارگران شرکت ها و کارخانه ها از خواب بیدار می شوند و سریع خود را به میدان کارگری رسانده و بر جدول ها کنار خیایان به امید آمدن صاحب کار تکیه می زنند.
در فصل سرما بازار کار برای بسیاری از کارگران فصلی از جمله کارگران ساختمانی دچار افت شدید می شود و با گرانی و تورم روز افزون و نبود شغل جایگزین معیشت خانواده های آنان دچار مشکل جدی می شود، به نحوی که دستمزد کارگران با سبد معیشت فاصله زیادی دارد و درآمد کارگران پاسخگوی این نیاز نیست.
کارگران فصلی برای تامین مایحتاج زندگی با مشکل مواجه هستند
مهدی نصیری یکی از کارگران روزمزد دورودی در گفت و گو با خبرنگار وقایع با بیان اینکه حدود پنج روز است که بیکار است، گفت: هر روز به امید یافتن کار به میدان می آیم.
وی که پدر سه فرزند است، گفت: علاوه به نان و نگرانی تامین نان، مشکلات مربوط به درس و مدرسه بچه ها خرید دفتر و مداد و حتی خوراکی روزانه مدرسه باعث می شود گاهی شب ها نتوانم بخوابم.
این کارگر روز مزد افزود: در فصل تابستان و بهار در مزارع کشاورزی و یا کارهای ساختمانی مشغول هستم اما در فصل زمستان به سختی کار پیدا می شود و این بیکاری های چند روزه باعث میشه شرمنده خانواده باشم.
تورم افسار گسیخته و مشقت زندگی کارگران روزمزد
مراد رمضانی دیگر کارگر روزمزد در گفت و گو با وقایع بیان کرد: بیشتر از ۳۰ سال است به عنوان کارگر کار می کنم اما در این سال ها با گرانی هایی که روزانه اعمال میشه، زندگی برای ما سخت شده است.
وی افزود: چندین بار برای کار درشرکت های دیگر شهرستان ها اقدام کرده ام، اما مخارج زندگی در شهرهای بزرگ برای درآمد کارگری باعث شده هر بار به شهر خودم برگردم.
وی با بیان اینکه در طول بهار و تابستان و اوایل پاییز در مزارع و کار ساختمانی انجام می دهم، بیان کرد: درگذشته از فرصت هایی که کار داشتم اندک پس اندازی برای فصل زمستان داشتیم که در روزهایی که کار نداشتم کمتر دغدغه داشتیم.
رمضانی ادامه داد: متاسفانه در سال های اخیر با گرانی های روزانه همیشه مشکل داریم و برای خرید مایحتاج روزانه کم می آورم.
بیشتر روزهای زمستان بیکارهستم
پرویز احمدی دیگرکارگر دورودی گفت: در کارهای ساختمانی و یا بار بری کارگری می کنم سختی راه را به جان خریدم تا پول حلالی برای خانواده به دست بیارم.
وی که دو فرزند دارد، ادامه داد: درهوای سرد و نفسگیر در محل تجمع کارگران ساعت ها منتظر کار هستم، اما بیشتر روزها نا امید و دست خالی به خانه برمی گردم.
احمدی با بیان اینکه در طول بهار و تابستان هرکاری برایم مقدور باشد انجام می دهم و شب ها هرگز دست خالی به منزل نمی روم، ادامه داد: اما در زمستان بیشتر روزها بیکار هستم و بزرگترین فکرم در این روزها هزینه اجاره خانه است.
شاید در گذشته کارگران فصلی می توانستند شش ماه سال را کار کنند و شش ماه دیگر را بیکار باشند، اما این روزها و در سایه تورم و مشکلات اقتصادی کارگران فصلی به سختی روزگار می گذارند و حال این قشر نیازمند رسیدگی است.
با توجه به اینکه بسیاری از این افراد از اقشار محروم جامعه هستند و سامانهای در خصوص شناسایی آنها وجود ندارد ضروری است که اقدامات مورد نیاز برای ساماندهی آنها در دستور کار شهرداری قرار گیرد.
با اجرای این طرح میتوان علاوه بر شناسایی این افراد نسبت به ایجاد اشتغال و بکارگیری آنها نیز برنامهریزی کرد.به گزارش خبرگزاری وقایع_ دورود؛ در هوای سرد و نفس گیر این روزها، میادین کارگری مکان تجمع قشری از اقشار ضعیف جامعه است که نان شان به شرایط آب و هوایی گره خورده است.
در سرمای استخوان سوز زمستانی، کارگران با کیسه ای در دست در انتظار کار هستند تا کارفرمایی بیاید و آنها را برای کار فرا بخواند و در روز برای تعداد محدودی از این افراد فرصت کار روزانه یافت می شود.
کارگران فصلی در بهار و تابستان فرصت اشتغال بهتری در جامعه دارند، اما در پاییز و زمستان بویژه با برودت هوا معمولا بیکار هستند و در میدان کارگری علاوه بر انتظار برای صاحب کار چشم به آسمان دوخته و دلهره روزهای بارانی را دارند.
به نظر می رسد این مردان که به اصطلاح “کارگران فصلی” نامیده می شوند، هر صبح با این نگرانی از خواب برمی خیزند که مبادا امروز کاری پیدا نکنند و با سفره خالی شرمنده زن و فرزند خود باشند.
این افراد در روزهای بارانی و سرمای فصل زمستان نه کار دارند که درآمدی داشته باشند، نه بیمه و نه حمایتی، شاید به این دلیل است که صبح زود مانند کارگران شرکت ها و کارخانه ها از خواب بیدار می شوند و سریع خود را به میدان کارگری رسانده و بر جدول ها کنار خیایان به امید آمدن صاحب کار تکیه می زنند.
در فصل سرما بازار کار برای بسیاری از کارگران فصلی از جمله کارگران ساختمانی دچار افت شدید می شود و با گرانی و تورم روز افزون و نبود شغل جایگزین معیشت خانواده های آنان دچار مشکل جدی می شود، به نحوی که دستمزد کارگران با سبد معیشت فاصله زیادی دارد و درآمد کارگران پاسخگوی این نیاز نیست.
کارگران فصلی برای تامین مایحتاج زندگی با مشکل مواجه هستند
مهدی نصیری یکی از کارگران روزمزد دورودی در گفت و گو با خبرنگار وقایع با بیان اینکه حدود پنج روز است که بیکار است، گفت: هر روز به امید یافتن کار به میدان می آیم.
وی که پدر سه فرزند است، گفت: علاوه به نان و نگرانی تامین نان، مشکلات مربوط به درس و مدرسه بچه ها خرید دفتر و مداد و حتی خوراکی روزانه مدرسه باعث می شود گاهی شب ها نتوانم بخوابم.
این کارگر روز مزد افزود: در فصل تابستان و بهار در مزارع کشاورزی و یا کارهای ساختمانی مشغول هستم اما در فصل زمستان به سختی کار پیدا می شود و این بیکاری های چند روزه باعث میشه شرمنده خانواده باشم.
تورم افسار گسیخته و مشقت زندگی کارگران روزمزد
مراد رمضانی دیگر کارگر روزمزد در گفت و گو با وقایع بیان کرد: بیشتر از ۳۰ سال است به عنوان کارگر کار می کنم اما در این سال ها با گرانی هایی که روزانه اعمال میشه، زندگی برای ما سخت شده است.
وی افزود: چندین بار برای کار درشرکت های دیگر شهرستان ها اقدام کرده ام، اما مخارج زندگی در شهرهای بزرگ برای درآمد کارگری باعث شده هر بار به شهر خودم برگردم.
وی با بیان اینکه در طول بهار و تابستان و اوایل پاییز در مزارع و کار ساختمانی انجام می دهم، بیان کرد: درگذشته از فرصت هایی که کار داشتم اندک پس اندازی برای فصل زمستان داشتیم که در روزهایی که کار نداشتم کمتر دغدغه داشتیم.
رمضانی ادامه داد: متاسفانه در سال های اخیر با گرانی های روزانه همیشه مشکل داریم و برای خرید مایحتاج روزانه کم می آورم.
بیشتر روزهای زمستان بیکارهستم
پرویز احمدی دیگرکارگر دورودی گفت: در کارهای ساختمانی و یا بار بری کارگری می کنم سختی راه را به جان خریدم تا پول حلالی برای خانواده به دست بیارم.
وی که دو فرزند دارد، ادامه داد: درهوای سرد و نفسگیر در محل تجمع کارگران ساعت ها منتظر کار هستم، اما بیشتر روزها نا امید و دست خالی به خانه برمی گردم.
احمدی با بیان اینکه در طول بهار و تابستان هرکاری برایم مقدور باشد انجام می دهم و شب ها هرگز دست خالی به منزل نمی روم، ادامه داد: اما در زمستان بیشتر روزها بیکار هستم و بزرگترین فکرم در این روزها هزینه اجاره خانه است.
شاید در گذشته کارگران فصلی می توانستند شش ماه سال را کار کنند و شش ماه دیگر را بیکار باشند، اما این روزها و در سایه تورم و مشکلات اقتصادی کارگران فصلی به سختی روزگار می گذارند و حال این قشر نیازمند رسیدگی است.
با توجه به اینکه بسیاری از این افراد از اقشار محروم جامعه هستند و سامانهای در خصوص شناسایی آنها وجود ندارد ضروری است که اقدامات مورد نیاز برای ساماندهی آنها در دستور کار شهرداری قرار گیرد.
با اجرای این طرح میتوان علاوه بر شناسایی این افراد نسبت به ایجاد اشتغال و بکارگیری آنها نیز برنامهریزی کرد.
